Cupcakesparade: origineel en overdadig
Gail Wagman is een vrouw die graag een koksmuts opzet met plaatjes van cupcakes erop, althans, die indruk wekt de foto op de derde pagina van haar boek ‘Cupcakesparade’. Het is een redelijk accurate voorbode van de rest van het boek: een beetje gek, maar wel origineel.
Cupcakesparade (oorspronkelijke titel: Cupcakes Galore) bevat recepten voor alle mogelijke gelegenheden, van kinderfeestjes tot St. Patricksday, wat voor de Nederlandse lezer wat minder relevant is. Ze zijn ingedeeld in 6 categorieën waaronder grootmoeders favorieten, kindercakajes after dinner cakejes en toen ze het even niet meer wist: ‘nog meer cakejes’.
Origineel
De recepten zijn verrassend en origineel: Wagman gebruikt ingrediënten die niet altijd voor de hand liggen zoals whiskey, pastis en saffraan. Maar soms is ze wat minder ambachtelijk en verwijst ze de lezer naar een potje kant-en-klare fondant voor het versieren. De variatietips bij sommige recepten hebben ook een aardig hoog opendeurgehalte, zoals de tip bij het recept voor ‘verjaardagsplaatjes’: ‘volg één van de chocoladerecepten in dit boek en garneer ze naar eigen idee’. Zo lust ik er nog wel een paar.
Ouderwetse fotografie
De fotografie dan, een essentieel onderdeel bij het maken van een kookboek waarbij de lezer zijn vinger moet aflikken. Bij sommige recepten ontbreekt een foto, maar bij de meeste staat een paginagrote foto of een uitsnede daarvan ter illustratie van het recept. De manier van fotograferen doet wat bont en ouderwets aan, maar dat kan ook komen door de overdadige versiering van de cupcakes. Zo bedelft Wagman haar ongetwijfeld heerlijke chocolade-kaneelcakejes onder een enorme dot glazuur, versierd met oranje spikkels, zilveren balletjes, rode roosjes en suikeren doodskopjes; je kunt nog net zien dat er een cakeje onder schuilgaat. Feestelijk ja, maar esthetisch verantwoord anno 2011, nee.
Nonchalant of slordig?
Ik hou altijd wel van enige nonchalance bij het versieren van cakejes, maar de cupcakes van Gail Wagman zien er bij vlagen uit alsof ze zijn versierd door een 3-jarige. Een schele 3-jarige. Terwijl ze zelf in haar inleiding schrijft dat er met alle voorhanden zijnde bakspullen geen excuus meer is voor lelijke cupcakes. Dan wil ik haar excuus wel eens horen voor de slappe toefjes en slordige glazuurkringeltjes op haar cupcakes.
Ik zie vaak kookboeken met de prachtigste foto’s van cupcakes en daarbij denk ik altijd ‘jaja, zo mooi krijg ik het natuurlijk nooit, tenzij ik een foodstylist in de arm neem’. Dat gevoel krijg ik bij het boek van Wagman in elk geval niet. Wat je ook doet, als je de cupcakes van Gail Wagman maakt, weet je bij voorbaat dat die van jou mooier worden dan die in haar boek. Ook knap, maar dat zal haar bedoeling niet geweest zijn.
Vormgeving: ♥♥
Duidelijkheid: ♥♥♥
Originaliteit: ♥♥♥
Variatie: ♥♥♥